Max en het geheim van de Samoerai

max

In dit verhaal leert Max om op een geweldloze manier om te gaan met pesten, discriminatie en geweld. Zijn 1 jaar oudere vriendje Stanley leert hem de geheimen van aikido en gaandeweg ontwikkelt Max meer zelfvertrouwen en eigenwaarde, waardoor hij voor zichzelf op leert komen.

Dit boek is uitstekend geschikt voor tieners die met dezelfde problemen als Max worden geconfronteerd, omdat het boek vol staat met oefeningen die ze direct zelf in de praktijk toe kunnen passen.

Spelenderwijs kunnen zij zo hun kracht en zelfvertrouwen vergroten, waardoor zij minder snel het slachtoffer zullen zijn van pesten en andere vormen van geweld.

Dit boek is geschreven voor tieners van 11 jaar en ouder. Ook veel volwassenen lezen het in 1 adem uit… !

Standaard Boekhandel

Dojo (betekenis)

De plaats waar we oefenen

Het was oorspronkelijk de plaats waar de weg van Boeddha of het Boeddhisme beoefend werd. Later werd hiermee de oefenzaal van de samoerai aangeduid. Maar het is meer dan enkel een trainingszaal, het is tegelijkertijd ook een heilige ruimte.

Het oorspronkelijke religieuze karakter van de dojo wordt vandaag nog steeds gesymboliseerd door de aanwezigheid van een kamiza of shinzen. Het is een altaar dat opgedragen is aan de goden of de overleden voorgangers. Hier plaatsen we de foto van O’Sensei met een gevoel van respect voor wat hij ons nagelaten heeft.

Het spirituele aspect van de dojo ligt hierin dat we naar de dojo komen om budo te beoefenen; dit wil zeggen dat we een lichamelijke en geestelijke zuivering zoeken om onze persoonlijkheid te ontwikkelen, onze kennis te vergroten, onze grenzen te verleggen en capaciteiten te vergroten, onze geest te zuiveren en onze geestkracht te vergroten.

De ware dojo is deze die
de volgelingen van de weg
bouwen in de dieptes van hun eigen hart.

De groet (rei)

In Aikido wordt veel gegroet. Het is een Japanse traditie die in het begin wat vreemd overkomt, maar je went er snel aan.

In seiza (zarei)
nv4e6909Blijf geknield op je hielen zitten. Plaats nu, terwijl je naar voren buigt, eerst je linkerhand en vervolgens je rechterhand voor je op de tatami. Let op dat je je handen zo plaatst dat tussen duimen en wijsvingers een driehoek ontstaat.

We doen het onder meer:

  • richting O’Sensei, als we op de mat komen of de mat verlaten
  • richting O’Sensei en de leraar als de les begint

 

Rechtstaand (ritsurei)
Benen tegen elkaar, de armen in hun natuurlijke positie naar beneden, de vingertoppen raken lichtjes de dijen. Buig je bovenlichaam zo’n 30 graden naar voren.

We doen het onder meer:

  • bij de ingang, als we de dojo binnenkomen
  • bij de uitgang, als we de dojo verlaten
  • naar mekaar, voor en na een oefening
  • naar de leraar, als ie uitleg is komen geven

Het groeten richting O’Sensei heeft niets te maken met verafgoding, want Aikido is geen godsdienst. We doen het om hem te bedanken voor de weg die hij ons voorstelt.

Budo

De weg van de krijgskunsten

budoDe term Budo is samengesteld uit het karakter “Bu” (dapper, gevecht, krijgsman) en “Do” (weg, manier, filosofie).

Als je het karakter Bu goed bekijkt, zie je twee strepen die gekruiste speren voorstellen, alsof er gevochten wordt. Daaronder zie je het teken voor stoppen of ophouden.

Budo is dus een manier om ‘de speer te stoppen’. Het kan ook opgevat worden als ophouden met vechten, door onze eigen speer te stoppen.

Budo is een verzamelnaam voor alle krijgskunsten, met een nadruk op persoonlijke ontwikkeling, discipline, enz. De krijgskunsten als manier van leven. vb. Aikido, Judo, Kendo

Dit in tegenstelling tot de Bujutsu (Jutsu = Kunst), de traditionele krijgskunsten, waar de bruikbaarheid van de technieken in een reële situatie het belangrijkst is. vb. Aiki-jutsu, Ju-jutsu, Ken-jutsu.

Do of Jutsu, allemaal goed en wel, maar hoe het zit het nu met de Bu?

Nishio Sensei zei hierover:

Men moet het verschil begrijpen tussen kracht in aikido en kracht in budo in het algemeen. Hiervoor moeten we de “bu” in budo juist interpreteren. De geschiedenis leert ons dat de ontwikkeling van het Japanse budo verre van ideaal is verlopen. In essentie is budo een manier voor mensen om hun leven richting te helpen geven, maar vaak betekende budo enkel het kwetsen en overwinnen van andere mensen. We moeten hierover nadenken als we budo willen beoefenen.

Omdat aikido een budo is, zal er altijd een deel uiterlijke, oppervlakkige kracht voor nodig zijn. Helaas maken vandaag de dag veel mensen misbruik van het feit dat er in aikido geen wedstrijden zijn, om het budo aspekt van hun training te verwaarlozen. Toen ik met aikido begon had bijna iedereen in de dojo een achtergrond in andere krijgskunsten zoals judo, kendo of karate. Ze kwamen allemaal om iets beters te vinden, iets dat verder ging dan wat ze deden. De invloed van de stichter was toen nog sterk aanwezig, hetgeen de budo atmosfeer nog versterkte.

Mensen die vandaag in aikido komen trainen hebben meestal geen voorafgaande ervaring, en dat veroorzaakt een groot verschil in de training. Vele leraars verzetten zich er zelfs tegen dat hun leerlingen andere krijgskunsten trainen of zelfs maar bestuderen. Dit is een zeer zware fout. De waarde van ieder budo wordt bepaald door de vergelijking met andere budo. Het maakt niet uit hoe goed je bent in je aikido als het niet meer is dan een klein dansje zonder praktische waarde.

Gesprek met Shoji Nishio Sensei »

De 7 deugden van bushido

Bushido (de Weg van de Krijger) was de erecode van de Samoerai.
bushidoWe moeten ernaar streven ons deze traditionele deugden eigen te maken en te vervolmaken.
De 7 plooien in de hakama (= Japanse broekrok) herinneren ons hieraan.

Aan de voorzijde:
Jin (menslievendheid),
Gi (eer en gerechtigheid),
Rei (beleefdheid en etiquette),
Chi (wijsheid en intelligentie),
Shin (oprechtheid),

En aan de achterkant:
Chu (loyaliteit),
Koh (vroomheid).
Het dragen van een hakama heeft niets te maken met beter zijn dan iemand die er (nog) geen draagt. Het wijst er gewoon op dat je bereid bent ernstig met je krijgskunst – in ons geval aikido – bezig te zijn. Dit met respect voor de traditie, je leraar(s), de mensen met wie je traint, je omgeving buiten de dojo, enz.

 

Aikido en kinderen

Een boeiende combinatie!

Kinderen zijn doorgaans nauwelijks bezig met de redenen waarom volwassenen Aikido beoefenen (innerlijke rust, ontspanning, zelfverdediging). Waarom is Aikido dan zo’n goed idee voor hen?

De technieken en oefeningen die Aikido aanreikt leert hen op de juiste manier kalm te zijn. Niets te maken met het opkroppen van gevoelens, Aikido-kalmte is heel natuurlijk, het voelt goed aan. Of ze nu stil moeten zitten op school, zich moeten concentreren op hun huiswerk of scherp moeten staan tijdens het sporten: Aikido toont hen manieren om de juiste ingesteldheid te bereiken.

Het tot bloei brengen van menselijk potentieel is een belangrijk thema in Aikido. De school is één van de plaatsen bij uitstek om dit doel te helpen realiseren. Door in de dojo te trainen ontwikkelen kinderen een rustige en heldere geest, wat hun vermogen vergroot om kennis op te nemen.

Aikido brengt ze opnieuw in contact met hun eigen lichaam, het is een kans om het mentale los te laten – het zgn. “teveel in hun hoofd zittten”.

Aikido is ook praktische zelfverdediging, maar het vereist geen athletisch talent, veel spieren of een extreme lenigheid. De Aikido-principes werken voor iedereen (klein/groot, zwak/sterk, oud/jong, meisje/jongen), want ze zijn niet afhankelijk van grootte, snelheid of gewicht.

De sleutel tot vooruitgang in Aikido is doorzetten en een positieve attitude bewaren. Vallen en opstaan, leren van je fouten, blijven lachen! Kunnen we onze kinderen een betere les leren?

Sommige leraars vinden dat plezier niet in de dojo thuishoort, omdat de studie van een krijgskunst ernstig en toegewijd moet kunnen gebeuren. Voor kinderen echter, is elke omgeving waar leren gestimuleerd word door lachen, beeldspraak en spelletjes een omgeving die als veilig wordt ervaren. Wat het leervermogen (en het leerplezier!) enkel kan vergroten, zodat ook de meer serieuze dingen aan bod kunnen komen en geabsorbeerd worden.

Plezier maken, spelen, je fantasie gebruiken… het maakt allemaal deel uit van opgroeien. Gelegenheden creëren om al deze dingen te doen stelt kinderen in staat om op een verantwoorde manier risico’s te nemen. Aikido helpt hen hun grenzen verkennen en biedt mogelijkheden om zichzelf en de wereld anders te beleven.

Aikido is een manier om jezelf een stapje verder te duwen, je eigenheid en capaciteiten te verkennen en uit te drukken, enz. Kinderen overtreffen zichzelf op die manier vaak op fysiek, emotioneel en mentaal vlak.

Aikido werkt veel beter als je kalm en ontspannen bent. Het is in het leven net zo. Kalmte en positiviteit zijn in de meeste situaties “sterker” dan woede, macht of geweld.

Aikido is ook verantwoordelijkheid. Mekaar met respect behandelen, vriendelijk zijn, ook als daar geen rechtstreekse beloning aan vasthangt. Hoe ga je om met conflict, (verbaal) geweld, bedreigende situaties… ?

Aikido geeft kinderen tenslotte een positief wereldbeeld. Om iets te creëren dat de moeite waard is, kun je veel beter samenwerken. In harmonie met je omgeving, de natuur, het universum.

Zo valt er iets goeds maken van alles wat het leven je voorschotelt!

Geïnspireerd op Aikikids (link werkt helaas niet meer)